O Wenecji książki już całe napisano, poematy, piosenki, elaboraty... Długo więc podchodziłam do tego artykułu, ale mimo tremy zależało mi, by choć skromna wzmianka o tym przedziwnym mieście znalazła się na moim blogu. Powód jest jeden - Wenecja to moje ukochane miejsce w kategorii dużych miast. 

Właściwie cóż nowego mogłabym napisać? Niewiele ... ale chciałabym pokazać Wam Wenecję widzianą moimi oczami.  

Tak często - jak opisywana - Wenecja była również fotografowana. Być może jest jednym z najczęściej fotografowanych miast świata? Inspirująca, kolorowa, od zawsze kojarzyła mi się z Baśniami z tysiąca i jednej nocy.

  

Tych, którzy widzieli Wenecję można podzielić na dwie grupy: na tych, którzy ją kochają i tych, którzy jej nie znoszą. Dla jednych Wenecja ma zapach morza, dla innych mówiąc nieelegancko po prostu śmierdzi. Ci pierwsi patrząc na kanały - widzą gondole i gondolierów jak z bajki, ci drudzy natomiast - szczury i omszałe mury. Jedni z radością karmią gołębie, drudzy patrzą z przejęciem, czy przykra niespodzianka nie wpadnie im do kawy. I tak mogę mnożyć porównania bez końca, ale chodzi o to, że wobec Wenecji nie można być obojętnym, miasto budzi tylko skrajne emocje...

W Wenecji jest chyba zawsze tłoczno, niestety... Są jednak takie momenty, kiedy można znaleźć wyludnione place, puste uliczki, bez tłumu, bez turystów. Lubię zadzierać głowę do góry, patrzeć na rozciągnięte sznury z praniem na trzepoczące skrzydłami gołębie. Pewnie tak samo było tu sto czy dwieście lat temu, w czasach Marco Polo czy Casanovy. 

Widziałam Wenecję i jesienią i wczesną wiosną i latem, ale chyba jednak najpiękniejsza była ostatniego dnia października. Siedzieliśmy na Placu Świętego Marka pijąc kawę u Floriana. To ponoć najstarsza włoska kawiarnia, istnieje od 1720 roku. Było wczesne popołudnie, ciepło, niesamowite światło i muzyka na żywo, to wszystko czyniło tę chwilę naprawdę wyjątkową. Nastrój jaki tam wtedy panował był niemal uroczysty. Patrzyłam jak dzieci ganiały gołębie i być może w tej chwili byłam jedną z najszczęśliwszych osób na świecie.

  

Słówko na dziś to GOŁĘBIE - PICCIONI:)